म छोरी जन्मिएँ
आमा असन्तुष्ट खुशि हाँसिन
म फुच्चि
सानी केटी
अलि ठूलि
अनि ठूलि
विस्तारै हुर्किएँ
म जवान
म युवती बनेँ
सानी केटीबाट म ठूली केटी
राम्री केटी बनेँ
अनि म सपना बनेँ कसैको
रहर बनेँ
कल्पना बने
कसैले झरना भने
कसैले सरिता
म अग्लँदो हिमाल
म गहिरो सागर
अन्ततः कसैको प्राप्ती
कसैको विपना
कसैको साकार सपना
म शुसील
शहनशिल, अविचलित
म शाहसि बनेँ
ममतामयी
आहा
म माथि खर्च गरिएका शुन्दर उपमाहरु
एक साँझ अलि ढिलो घर पुगेँ
छिमेकमा म नकचरी भएँ
एक विहान घरमा अलि ढिलो उठेँ
अहो म त अलच्छिनी पनि भएँ
म कुलटा भएँ
कुलक्षिनी भएँ
दिनभरी म आदर्श थिएँ
दिन ढल्यो म अनार्य भएँ
उपनामहरुले थिचिँएँ म
अब उठ्न सक्दिन होला
म बुढी बकैनाको रुख
भोली विहान झर्ने सितले मलाई ढाल्नेछ
म डुब्न लागेको घाम
मलाई अँध्यारोले कहिले छोप्दैछ
म विहानी पखको जुन
केहिबेरमै मलाई घामले विस्थापित गर्नेछ
सोच्दैछु ,
मैले बाँचेका तमाम वर्षहरु
एक एक पलहरु
म के के भएँ
म को भएँ
को भएर बाँचे
मैले बाँचेको जीवन भरी म कहिले मान्छे भएँ ??