Tuesday, April 23, 2013

मान्छे

म छोरी जन्मिएँ 
आमा असन्तुष्ट खुशि हाँसिन 
म फुच्चि 
सानी केटी 
अलि ठूलि 
अनि ठूलि 
विस्तारै हुर्किएँ 
म जवान 
म युवती बनेँ 
सानी केटीबाट म ठूली केटी 
राम्री केटी बनेँ 
अनि म सपना बनेँ कसैको 
रहर बनेँ 
कल्पना बने 
कसैले झरना भने 
कसैले सरिता 
म अग्लँदो हिमाल 
म गहिरो सागर 
अन्ततः कसैको प्राप्ती 
कसैको विपना 
कसैको साकार सपना 
म शुसील
शहनशिल, अविचलित 
म शाहसि बनेँ
ममतामयी
 आहा 
म माथि खर्च गरिएका शुन्दर उपमाहरु 
एक साँझ अलि ढिलो घर पुगेँ 
छिमेकमा म नकचरी भएँ 
एक विहान घरमा अलि ढिलो उठेँ 
अहो म त अलच्छिनी पनि भएँ 
म कुलटा भएँ 
कुलक्षिनी भएँ
दिनभरी म आदर्श थिएँ
दिन ढल्यो म अनार्य भएँ  
उपनामहरुले थिचिँएँ म 
अब उठ्न सक्दिन होला  
म बुढी बकैनाको रुख 
भोली विहान झर्ने सितले मलाई ढाल्नेछ 
म डुब्न लागेको घाम 
मलाई अँध्यारोले कहिले छोप्दैछ 
म विहानी पखको जुन 
केहिबेरमै मलाई घामले विस्थापित गर्नेछ 
सोच्दैछु , 
मैले बाँचेका तमाम वर्षहरु 
एक एक पलहरु 
म के के भएँ 
म को भएँ 
को भएर बाँचे 
मैले बाँचेको जीवन भरी म कहिले मान्छे भएँ  ??